atogepant گیرنده CGRP خوراکی AbbVie در پیشگیری از میگرن مرحله سوم موفق بود!

AbbVie اخیرا اعلام کرد که مرحله سوم پیشرفته محاکمه ارزیابی atogepant برای میگرن به نقطه پایانی اولیه خود رسیده است. داده ها نشان داد که در طول دوره درمان 12 هفته ای، در مقایسه با دارونما، تمام دوزهای (10mg، 30mg، 60mg) از atogepant به طور قابل توجهی کاهش متوسط روزهای میگرن ماهانه از سطح پایه. به علاوه، دو دوز بالا (30mg, 60mg) نشان داد که از لحاظ آماری بهبود قابل توجهی در هر شش پایانی ثانویه. بر اساس این نتایج، و همچنین نتایج آزمون فاز 2/3 مثبت قبلی، AbbVie قصد دارد اسناد درخواست تنظیمی Atogepant را در ایالات متحده و دیگر کشورها ارائه دهد. نتیجه کامل داده ها در کنفرانس پزشکی آینده اعلام خواهد شد و / یا در یک مجله داوری همتا منتشر شده است.

Atogepant یک پپتید مرتبط با ژن کلسیتونین خوراکی (CGRP) آنتاگونیست گیرنده (gepant) است، به ویژه برای درمان پیشگیری از میگرن توسعه یافته است. CGRP و گیرنده های آن در مناطقی از سیستم عصبی مربوط به پاتوفیزیولوژی میگرن بیان می شوند. مطالعات نشان داده اند که سطوح CGRP در طول حملات میگرن افزایش می یابد، و آنتاگونیست های انتخابی گیرنده CGRP اثرات بالینی بر میگرن دارد.

در زمینه میگرن، AbbVie در حال فروش بوتاکس (بوتاکس®، سم بوتولینوم A، onabotulinumtoxinA) و Ubrelvy (ubrogepant) است. از جمله، بوتاکس اولین داروی پیشگیری کننده برای میگرن مزمن بزرگسالان است که توسط FDA آمریکا تأیید شده است، و Ubrelvy اولین آنتاگونیست گیرنده CGRP خوراکی (gepant) است که توسط FDA برای میگرن بالغ (با یا بدون هاله) ) درمان حاد تایید شده است.

توماس جی هادسون، ام دی، معاون ارشد رئیس جمهور و مدیر ارشد علمی تحقیق و توسعه AbbVie، گفت: "حملات میگرن می تواند ناتوان کننده باشد، اما میگرن یک بیماری قابل درمان است. بر اساس نتایج این کارآزماییها، هدف ما ارائه یک درمان پیشگیری کننده ایمن و موثر است که یک داروی خوراکی ساده و یک بار در روز را در اختیار بیماران و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی قرار دهد که با مسدود کردن گیرنده های CGRP و جلوگیری از میگرن کار می کند."

ساختار شیمیایی Atogepant (منبع تصویر: genome.jp)

در مورد مرحله سوم کلیدی آزمایشی پیشرفته:

این یک آزمایش چند مرکزی، تصادفی، دوسوکور، کنترل شده با دارونما، موازی با گروه فاز III است تا اثربخشی، ایمنی و تحمل پذیری آتاژپانت خوراکی در پیشگیری از میگرن را ارزیابی کند. در مجموع 910 بیمار به طور تصادفی به 4 گروه درمانی، 3 دوز (10میلی گرم، 30 میلی گرم، 60 میلی گرم) از atogepant و دارونما، به صورت تزریقی یک بار در روز تقسیم شدند. تحليل اثر بخشی بر اساس جمعيت 873 بيمار بر اساس قصد درمان اصلاح شده انجام شد.

نقطه پایانی اولیه تغییر در تعداد متوسط روزهای میگرن در ماه از پایه در طول دوره درمان 12 هفته بود. داده ها نشان داد که تمام گروه های دوز های Atogepant به نقطه پایانی اولیه رسیده اند و میانگین تعداد روزهای میگرن در ماه نسبت به دارونما به طور معنی داری کاهش یافته است. گروه 10mg/30mg/60mg atogepant با 2/4/4/86/3/3/69 روز کاهش یافته و گروه دارونما 2.48 روز کاهش یافته است (در مقایسه با گروه دارونما در تمام گروه های دوز، p≤0.0001).

یک نقطه پایانی ثانویه کلیدی نسبت بیمارانی را که حداقل ۵۰٪ کاهش تعداد روزهای میگرن در ماه را در طول دوره درمان ۱۲ هفته ای داشته اند، اندازه گیری کرد. در اين مطالعه، نتايج نشان داد که 8/60/55 درصد از گروه 10 ميلی گرم در 30 ميلی گرم در 60 ميلی گرم اتاگوپانت حداقل 50 درصد کاهش داشته و نسبت بيماران در گروه دارونما 0/29 درصد بود (در مقايسه با گروه دارونما در تمام گروه های دوز، 0001/0p≤).

سایر نقطه پایانی ثانویه اندازه گیری شده در طول دوره درمان ۱۲ هفته ای شامل: میانگین ماهانه روزهای سردرد، میانگین ماهانه روز مصرف حاد دارو، میانگین عملکرد فعالیت روزانه ماهانه در اختلال فعالیت روزانه میگرن (AIM-D)، و نمره دامنه آسیب فیزیکی از تغییر از خط پایه، و تغییر از پایه در پرسشنامه کیفیت زندگی میگرن-اختصاصی (MSQ) نقش محدودیت عملکردی امتیاز دامنه در هفته 12. آزمون نشان داد که گروه های دوز 30 میلی گرم و 60 میلی گرم یکم در تمام پایانی های ثانویه پیشرفت های معنی داری داشتند، در حالی که گروه دوز 10 میلی گرمی در 4 از 6 پایانی ثانویه پیشرفت های معنی داری از نظر آماری داشتند.

از نظر ایمنی، هیچ ریسک ایمنی جدیدی در مقایسه با ایمنی مشاهده شده در کارآزمایی های قبلی که در ارزیابی atogepant مشاهده شده بود، مشاهده نشد. در گروه دوز 10 میلی گرمی و در گروه دارونما 9/0 درصد حوادث نامطلوب جدی رخ داد. هیچ اتفاق ناگوار جدی در گروه دوز ۳۰ میلی گرم و گروه دوز ۶۰ میلی گرم رخ نداد. در حداقل یک گروه درمانی آتوگپانت، شایع ترین اتفاقات ناگوار با فراوانی بیش از 5 درصد و بالاتر از دارونما، یبوست (7/7-9/6 درصد در تمام گروه های دوز، 5/0 درصد در گروه دارونما)، تهوع (4/4 درصد در تمام گروه های دوز 1/6 درصد، 8/1 درصد در گروه دارونما) و عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (7/5-9/3 درصد در تمام گروه های دوز و 5/4 درصد در گروه دارونما). اکثر موارد یبوست، تهوع و عفونت مکش فوقانی از نظر شدت خفیف یا متوسط بوده و منجر به قطع آن نشده است. در این دادگاه هیچ مشکل ایمنی کبدی یافت نشد.

درباره ٔ مطالعهٔ CGP-MD-01/2:

اين مطالعه اثربخشی، ايمنی و تحمل پذيری آتاژپانت خوراکی را بررسی کرده است. در این مطالعه، تمامی گروه های درمانی Atogepant به نقطه پایانی اولیه رسیده اند. در طول 12 هفته درمان، در مقایسه با دارونما، میانگین تعداد روزهای میگرن در ماه نسبت به ابتدای مطالعه به طور معنی داری کاهش یافته است (10mg QD vs placebo, p=0.0236; 30mg QD vs placebo P=0.0390; 60mg QD vs placebo, p=0.0390; 30mg BID vs placebo, p=0.0034; 60mg BID vs placebo, p=0.0031). نتیجه تحقیقات در ژوئن ۲۰۱۸ منتشر شد.